Langavassmyrane

Det om lag 3 km² store deltaet i inste enden av Langavatnet er det fuglelivet som har gjort kjent. Ornitologisk er staden godt utforska. I Langavatnet finst ein god hekkebestand av alpine dukkender – eit samleomgrep som blir nytta om artane bergand, sjøorre, svartand og havelle. Ein annan andeart, toppand, har auka monaleg i tal på Hardangervidda dei siste tiåra, også som hekkefugl.

I Langavatnet har fuglane gode næringstilhøve med mykje marflo og skjoldkreps. Men ein del ender set livet til i fiskegarn. Garndauden er ekstra ille ettersom alle desse artane, med unntak av toppanda, i dag er uvanlege hekkefuglar i Sør-Noreg.

Vadefuglane er meir talrike enn dukkendene. Ei rekkje artar hekkar på Langavassmyrane, slik som den hektiske symjesnipa, som ikkje er å finna mange andre stader på Hardangervidda. Tidlegare var brushanespelet i juni det  mest spesielle for staden. På det meste var det sett 40–50 hannar på leiken, men brushannane og hoene, er no borte.